เกือบวันสุดท้ายแล้ววววว ขอเที่ยวสบายๆไปกับทัวร์ซะหน่อย ไม่ใช่ว่าจู่ๆจะเปลี่ยนรสนิยมการเที่ยวหรอกนะคะ แต่จริงๆแล้วที่เที่ยวที่อยากไปวันนี้มันไปเองไม่ได้น่ะสิ เท่าที่ดูเห็นมีทัวร์สี่-ห้ารายที่จัดไปเยี่ยมชม Demilitarized Zone (DMZ) รูปแบบและราคาของแต่ละเจ้าก็ใกล้เคียงกัน บริษัททัวร์ที่เราเลือกราคาทัวร์รวมอาหารกลางวัน และบริการรับ-ส่งถึงที่พัก สบายมั๊ยล่ะ ก่อนจะไปใจตุ๊มๆต้อมๆว่าจะไปได้มั๊ย เพราะเกาหลีเหนือเพิ่งยิงจรวดขึ้นฟ้าไปไม่กี่วัน ท่าทางยังตึงเครียดอยู่ ตอนโทรศัพท์ไปจอง เจ้าหน้าที่บริษัททัวร์สอบถามข้อมูลว่าถือพาสปอร์ตอะไร ก่อนที่จะตอบรับว่าเราจะไปได้หรือไม่ ตอนรอคำตอบนึกว่าจะอดซะแล้วเพราะจองแบบกระชั้นชิดมากๆ
Almost the last day of the trip, we better take it a bit more relaxing by going on a tour. Not that we changed our style of traveling but the place we wanted to go today wasn't possible without taking a tour. There were about 4-5 tour operators that offer the Demilitarized Zone (DMZ), at similar prices. We chose the full day version with lunch and hotel pick-up included and minimal shopping stops. We were not sure that we could actually book because the North Korea had just launch a test missile a few days earlier and the news was full of it. The tour operator requested our passport details on the phone before confirming the trip. Luckily we got it, even though we booked only a day in advance.
เขตปลอดทหารและในขณะเดียวกันก็เป็นเขตท่องเที่ยวพิเศษ Demilitarized Zone (DMZ)นี้ เป็นเขตชายแดนระหว่างเกาหลีเหนือกับเกาหลีใต้ ตามแนวเส้นขนาน 38 องศา มีความกว้างประมาณ 4 กิโลเมตร ยาว 248 กิโลเมตรตลอดแนวระหว่างสองประเทศ กึ่งกลางของ DMZ จะมี Military Demarcation Line(DML) คือแนวเส้นที่แบ่งสองฝั่งจริงๆ DML ได้ถูกกำหนดขึ้นตั้งแต่ค.ศ. 1953 หลังจากสงครามเกาหลีสิ้นสุดลงว่าเป็นแนวปลอดกระสุน เขตท่องเที่ยวนี้เพิ่งเปิดให้ชมได้ไม่กี่ปีค่ะ ระหว่างทางที่เข้าไปในเขตนั้นห้ามบันทึกภาพโดยเด็ดขาด ยกเวันแต่จุดที่เค้าอนุญาต การเข้าไปในเขตพิเศษนี้ต้องเตรียมตัวนิดนึง คือต้องแต่งกายสุภาพหน่อย เช่น กางเกงขาสั้นหรือยีนส์ขาดๆห้ามใส่ สีเหมือนทหารก็ห้ามใส่ แล้วก็ต้องพกพาสปอร์ตไปด้วยค่ะ
The Korean Demilitarized Zone is a strip of land that serves as a buffer zone between North and South Korea. The DMZ cuts the Korean peninsula in half, crossing the 38th parallel. It is 248 km long and approximately 4 km wide, and it is the most heavily militarized border in the world. Approximately 2 km apart each other in the DMZ, is the Military Demarcation Line (DML) which was established as the ceasefire line at the end of Korea War. (Wikipedia, and tourist leaflet). The DMZ was opened for public only a few years back. It is not allowed to take any pictures or any kind of records inside the area, except at specific places. There is a dress-code to get into DMZ, e.g. no shorts, no tearing style jeans or military colours, and we needed to carry our passports all time.
จุดแรกของทัวร์นี้คือ Dorasan station สถานีรถไฟสุดท้ายก่อนที่จะเข้าไปในแดนเกาหลีเหนือ ซึ่งเป็นสถานีที่ใหม่เอี่ยมและว่างเปล่ารอการใช้งาน คนเกาหลีหลายๆคนเฝ้ารอว่าเมื่อไรจะได้นั่งรถไปผ่านไปมาที่สถานีนี้ซะที สถานีนี้เลยกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังของการรวมประเทศเป็นหนึ่งระหว่างเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้
The first stop of this tour was Dorasan station, the last train station before entering North Korea. It was a new and empty place, waiting to be used! Thus, it has became a symbol of hope for a unified Korea.
จุดที่สองคืออุโมงค์หมายเลข 3 เป็นอุโมงค์ที่เกาหลีเหนือแอบขุดเข้ามาในเกาหลีใต้ แต่ทางเกาหลีใต้รู้แกวซะก่อน จริงๆแล้วมีทั้งหมดสี่อุโมงค์ค่ะ แต่อุโมงค์นี้อยู่ใกล้โซลที่สุดเลยทำเอาชาวเกาหล๊ใต้ผวาไปเลยตอนที่เจออุโมงค์ ก่อนจะเข้าไปต้องเอาสัมภาระฝากเข้าไว้ในล็อกเกอร์ที่เค้ามีบริการให้ก่อนนะคะ ถ่ายรูปก็ไม่ได้ เลยต้องจำใจฝากกล้องเอาไว้ด้วย แล้วก็ต้องใส่หมวกกันน็อกก่อนลงไปเพราะอุโมงค์ค่อนข้างแคบ ใครเดินไม่ดีหรือใครสูงๆหน่อยก็อาจหัวโนได้ง่ายๆถ้าไม่ได้เจ้าหมวกนี่ เราสามารถลงไปชมอุโมงค์ที่ลึก 300 เมตรนี้ได้โดยรถไฟฟ้า แต่ใครจะเดินก็ได้ค่ะ หลังจากเข้าไปอึดอัดในอุโมงค์แล้วทัวร์ก็พาเราไปหม่ำอาหารกลางวัน
"The second stop was the 3rd Tunnel. Only less than an hour's drive from Seoul, the tunnel was discovered in October 1978. The 1,635 km long, 1.95 meters high and 2.1 meters wide tunnel, penetrates 435 meters south of the DML. Capable of moving a full division per hour, plus their weapons, it is evidently designed for a surprise attack on Seoul" (tourist leaflet). Before we could get inside the tunnel, we had to leave all belongings in a locker. Helmets were also provided which turned out to be very useful since it was so easy to hit our heads on hard rocks in this narrow tunnel. We took a cable car down to the tunnel and walked all the way up. Got a bit of exercise, we were ready for our Korean style lunch.
หลังอาหารเราก็เข้าไปในเขต DMZ เริ่มแรกต้องผ่านจุดตรวจพาสปอร์ตโดยทหารเกาหลีใต้ แล้วก็ต้องผ่านเข้าไปในเขต Camp Bonifas(United Nations Command Support Group) ถึงตอนนี้ต้องเปลี่ยนรถไปขึ้นรถที่ทหารจัดไว้ จะมีทหารอเมริกันรูปหล่อขึ้นมาตรวจพาสปอร์ตของทุกคนก่อนที่จะแจกบัตรติดหน้าอกเป็นทำนองว่าคนมีบัตรเป็นแขกที่เข้าไปเยี่ยมชมได้น่ะค่ะ
After lunch we proceeded to the DMZ. First we got passports checked by the very young South Korean soldiers, and when we got to Camp Bonifas (United Nations Command Support Group) we needed to change to the American bus they provided. In the bus, a young American soldier came to check our passports (yes, again!) before giving us visitor badges.ทหารคนนั้นก็จะนั่งไปในรถด้วยเพื่อพาไปจอดตามจุดต่างๆ เช่นหอสังเกตการณ์โดรา เป็นจุดชมวิวที่สามารถส่องกล้องดูบ้านเมืองของเกาหลีเหนือ,
The same soldier escorted us to all the sights inside the DMZ. One interesting sights was, for example, Dora Observatory, where we could have a look through binoculars to the North side.
The Freedom Bridge จุดแลกเปลี่ยนนักโทษหลังสงครามเกาหลี, Check Point หมายเลขสาม คือจุดที่เราสามารถมองเห็น DML ได้อย่างชัดเจน(คือเห็นป้ายปักเป็นระยะๆบอกแนว) และอีกหลายๆจุดสำคัญ แต่จุดที่น่าสนใจที่สุดคือ Military Armistice Commission (MAC) Conference Room เป็นส่วนที่อยู่ใน Joint Security Area (JSA) คือห้องที่ทหารผู้หลักผู้ใหญ่ของทั้งฝ่ายเกาหลีเหนือและใต้เข้ามาทำการประชุมตกลงกัน ในห้องและรอบๆบริเวณนี้จะมีทหารยืนจังก้าหน้าบึ้งกำหมัดอยู่รายรอบ ดูเคร่งเครียดมาก ไม่รู้เวลาคณะทัวร์กลับไปเค้าจะเลิกทำหน้าบึ้งกันรึเปล่า แต่เราก็มารู้จากไกด์อีกว่าทหารของทั้งสองฝั่งจะออกมาตอนทัวร์มาเท่านั้นแหล่ะค่ะ เหอๆๆ
ก่อนลาจาก DMZ มีการจอดแวะซื้อของฝากจากแคมป์ทหารอีกด้วยแน่ะ
The Freedom Bridge - it was used to exchange prisoners after the Korean war. At check point number 3 we could easily spot the markers of the DML and many more interesting sights. The most interesting one was the Military Armistice Commission (MAC) Conference Room which was in the Joint Security Area (JSA). Four types of military meetings are held here, which are considered essential to the supervision of the armistice. Around the area and inside the room, there were South Korean soldiers standing still, wearing stoned faces and their tight fists. It looked really serious! I was wondering whether they would laugh or move after we left. But we were told that the soldiers on both sides come only out when tourists are around on their respective side. Overall the DMZ tour felt like a show with fake seriousness attached.
Before leaving the DMZ, the tour stopped at the camp's souvenir shop.
ตอนเย็นลงจากรถบริษัททัวร์ก็แวะไปเดินตลาดเครื่องไฟฟ้าและคอมพิวเตอร์ที่ Youngsan แป๊บนึง ก่อนที่จะไปดูละครเบรคด๊านซ์เรื่อง Break Out จริงๆว่าจะไปดูการแสดงอะไรที่เป็นเกาหลีๆดั้งเดิมแต่มันเต็ม เห็นหนังสือแนะนำว่าการแสดงของคนรุ่นใหม่ดีมากๆก็เลยลองดู ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ สนุกมากๆๆๆๆ
Back to town, we headed right away to a well-known electronics and computer market, Youngsan, but didn't buy anything; no gadgets there that would have been worth buying. We ended our day with a modern breakdance performance called Break Out. We wanted to see a typical Korean dance but it was booked until a month ahead. However, we were very happy with the performance. It was really funny :)
No comments:
Post a Comment